Nieuwe percentages nalatigheids- en moratoriuminteresten

De wetgever heeft er eindelijk werk van gemaakt om moratorium- en nalatigheidsinteresten af te stemmen op de marktrente. Het tarief van 7 % zal dus verdwijnen. Voor nalatigheidsinteresten wordt het minimumtarief 4 %.

Nalatigheidsinteresten en moratoriuminteresten: wat is het verschil?

Het verschil is erg eenvoudig: de partij die de interesten verschuldigd is:

Als de belastingplichtige moet betalen (bv. omdat hij zijn belastingen te laat heeft betaald), is hij nalatigheidsinteresten verschuldigd.

Als de overheid iets moet terugbetalen, is zij daarop moratoriuminteresten verschuldigd.

Tarief naar de markrente

Tot nu toe bedroeg het tarief 7 %. Eigenlijk was iedereen het er over eens dat dit tarief buitensporig was. Zeker vergeleken met de marktrente en de wettelijke rente in niet-fiscale zaken (die maar 2 %  bedraagt).

In de toekomst zal de rente worden berekend op basis van de  OLO-rente op tien jaar van juli tot september van het vorige jaar (die ook voor het bepalen van het NIA-tarief wordt gebruikt).

Om belastingplichtigen aan te moedigen hun belastingen op tijd te betalen wordt er toch nog een minimumtarief van 4 % vastgelegd voor de nalatigheidsinteresten (dat is toch nog steeds het dubbele van de wettelijke interestvoet van 2 %). Dit tarief van 4 % wordt effectief toegepast voor nalatigheidsinteresten vanaf 2018.

De moratoriuminteresten zullen 2 procentpunten lager liggen. Voor de door de staat verschuldigde interesten geldt het minimum van 4 % dus helaas niet. Aangezien ze 2 procentpunten lager liggen, bedragen de moratoriuminteresten nu 2 %.

Moratoriuminteresten? De overheid in gebreke stellen

Moratoriuminteresten zijn niet langer automatisch verschuldigd door de overheid. U zal in de toekomst de overheid dus in gebreke moeten stellen. Pas vanaf de dag van deze ingebrekestelling beginnen de interesten te lopen.

Bovendien zijn er helemaal geen moratoriuminteresten verschuldigd als:

die geen 5 EUR per maand bedraagt, EN

wanneer de administratie redelijkerwijze in de onmogelijkheid verkeerde om de terugbetaling te voldoen, bv. bij gebreke aan gegevens over de identiteit of de bankgegevens van de begunstigde van de interesten (dit is enigszins vreemd omdat moratoriuminteresten enkel nog verschuldigd zijn na ingebrekestelling, waarbij de overheid in principe de gegevens heeft van de begunstigde - toch is de fiscus van mening dat er zich nog gevallen kunnen voordoen waarbij ze onvoldoende gegevens hebben).